تاثیر درمانی آسیکلوویر خوراکی در کودکان مبتلا به بیماری مونونکلئوز عفونی بستری : کارآزمایی بالینی دوسوکور

مقدمه: مونونکلئوز عفونی نشانگان بالینی در کودکان و نوجوانان و دربرگیرنده تب، خستگی، فارنژیت اگزوداتیو و لنفادنوپاتی گردنی و لنفوسیتوز آتیپیک می باشد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر درمانی آسیکلوویر خوراکی در کودکان مبتلا به بیماری مونونکلئوز عفونی بستری انجام شد.
روش انجام: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو سور بصورت تصادفی بر روی 48 بیمار مبتلا به مونونوکلئوز عفونی (22 بیمار گروه آسیکلوویر خوراکی با دوز 80 mg/kg/24hr منقسم در 5 روز و 26 بیمار گروه کنترل- دارونما) انجام شد . علایم بالینی و نتایج آزمایشات بیماران ، عوارض دارویی و اطلاعات دموگرافیک بیماران در چک لیستی ثبت شد . متغیرهای وارد نرم افزار Spss.V18 شده و با شاخص آمار توصیفی وآزمون کای دو و من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: میانگین سنی کلی ۳.۲۰ ± ۶.۳۶ سال بود. اختلاف معناداری در میانگین سنی دو گروه دیده نشد (P =0.503). میانگین وزن در گروه گروه A (آسیکلویر) ۱۰.۴۰± ۲۲.۰۱ کیلوگرم بود و در گروه B (کنترل) ۱۱.۵۲ ± ۲۳.۳۸ بود (P =0.215). در بررسی های آماری انجام شده، اختلاف معناداری در علایم بیماران و بهبود علایم مونونوکلئوز عفونی تب ، اریتم اگزوداتیو، تورم لوزه ها ، لنفادنوپاتی دیده نشد (P>0.05) . میانگین مدت زمان بستری به ترتیب در گروه آسیکلوویر و کنترل ۱.۷۱± ۴.۲۳ روز و ۷.۲۷ ± ۵.۸۵ روز بود (P =0.652) .
نتیجه گیری نهایی: استفاده از رژیم درمانی مبتنی بر آسیکلوویر در درمان بیماران مبتلا به منونوکلئوز عفونی همچنان به ظن بالینی و میزان تجربه پزشک درمانگر وابسته است و استفاده ی روتین از آن در روند درمان بیماران توصیه نمی گردد.